ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Όλες αυτές οι διαταραχές, που αναφέραμε στην προσχολική ηλικία, συνδέονται συνήθως με σημαντικές δυσκολίες στους περισσότερους τομείς της ζωής του παιδιού, π.χ. στο σπίτι, στο σχολείο, στην ασφάλειά του και στην κοινωνική του λειτουργικότητα.
Κατά την νηπιακή ηλικία συντελείται η ανάπτυξη του εγκεφάλου σε όλα τα παιδιά, είτε έχουν κάποια δυσκολία, είτε όχι. Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες παρουσιάζουν έλλειμμα σε δεξιότητες και συμπεριφορές με αποτέλεσμα να μην λαμβάνουν επιβράβευση. Συχνά, τείνουν να συμπεριφέρονται άσχημα ή ανάρμοστα για την εκάστοτε περίσταση, με αποτέλεσμα να τιμωρούνται πιο συχνά από τα άλλα παιδιά. Αυτό μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στην εικόνα του εαυτού τους αλλά και να προκαλέσει αύξηση των προβληματικών συμπεριφορών.
Η βοήθεια, που θα λάβει μέσω της παρέμβασης, συμβάλλει στην ομαλή ανάπτυξη των βασικών δεξιοτήτων, (λόγος / ομιλία, κίνηση, αντίληψη και συμπεριφορά), στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της εικόνας του εαυτού και στην κοινωνικοποίησή του.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
Η προσχολική ηλικία, λοιπόν, είναι κατάλληλη όχι μόνο για να μάθουν τα παιδιά θετικές συμπεριφορές, αλλά για να μάθουν και οι γονείς / οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων (νηπιαγωγοί, βρεφονηπιοκόμοι, κλπ.), πώς μπορούν να βοηθήσουν αποτελεσματικά το παιδί στην συμπεριφορική διαπαιδαγώγηση.
Οι γονείς, συχνά, νιώθουν απογοήτευση, άγχος, στενοχώρια και αδυναμία. Αυτό μπορεί να επηρεάσει και την ζωή της οικογένειας, αλλά και την ανάπτυξη του παιδιού.
Το πρόγραμμα, που θα εφαρμοσθεί στο παιδί, πρέπει να γίνεται κατανοητό από τους γονείς, ώστε να μπορεί να εφαρμόζεται και στο σπίτι και όχι μόνο σε ειδικά διαμορφωμένα εκπαιδευτικά περιβάλλοντα. Η εμπλοκή των γονέων είναι απαραίτητη και σημαντική για την επιτυχία ενός προγράμματος πρώιμης παρέμβασης. Γι’ αυτόν τον λόγο η οικογένεια πρέπει να απαιτεί να ενημερώνεται και να εμπλέκεται ενεργά σε μια τέτοια διαδικασία.
Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα, οι γονείς να έχουν βελτιωμένη στάση για τον εαυτό τους και το παιδί τους, να βελτιώσουν την πληροφόρηση και τις δεξιότητες για τη διδασκαλία του παιδιού τους και να απελευθερώσουν περισσότερο χρόνο για ψυχαγωγία και ελεύθερες ώρες παιχνιδιού. Επιπρόσθετα, αυξάνουν σημαντικά την ικανότητα του παιδιού να ενσωματωθεί στο μελλοντικό κοινωνικό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του σχολείου, της κοινότητας και τελικά της εργασιακής απασχόλησης.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Η ποιότητα της ζωής ενός παιδιού και η συνεισφορά του στην κοινωνία, ως ενήλικας, μπορούν να καθοριστούν στα πρώτα χρόνια της ζωής του.
Από την γέννησή του μέχρι τα 5 του έτη, το παιδί υποβάλλεται σε τρομερές αλλαγές και ανάπτυξη. Αυτό δεν σημαίνει ότι μετά τα 5 έτη "έχουμε χάσει το τραίνο". Αντίθετα, πάντα υπάρχει η ευκαιρία να αντιμετωπισθεί, όποια δυσκολία. Αλλά, αν σ’ αυτή την περίοδο της ζωής του υποστηριχθούν η γλωσσική, γνωστική και κινητική ανάπτυξη, οι προσαρμοστικές του δεξιότητες και η κοινωνικο-συναισθηματική του λειτουργικότητα, τότε το παιδί έχει περισσότερες πιθανότητες να επιτύχει στο σχολείο και αργότερα να συνεισφέρει στην κοινωνία.
Ωστόσο, αν δεν υποστηριχθεί κατά την διάρκεια αυτών των κρίσιμων χρόνων, τότε είναι περισσότερο πιθανό οι δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει να καταστήσουν την σχολική του εμπειρία "μαρτύριο", να μην μπορέσει να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του, και η κοινωνία να "χάσει" ένα σημαντικό μέλος της.
